Terapia rodzinna jest formą terapii psychologicznej, której głównym celem i zamierzeniem jest rozwiązywanie problemów i konfliktów rodzinnych. Konflikty te mogą odbywać się pomiędzy rodzicami i dziećmi, dziećmi między sobą, rodzicami między sobą oraz każdą inną kombinacją powyższego. Z założenia terapia ma pomóc zagubionym rodzinom w odnalezieniu źródła kryzysu oraz próbie poradzenia sobie z nim dzięki serii spotkań z odpowiednim terapeutą. Choć uczęszczanie na terapię w dalszym ciągu stanowi wśród Polaków temat tabu, coraz więcej rodzin decyduje się na skorzystanie z pomocy specjalisty, gdy sytuacja robi się naprawdę kłopotliwa. Na czym dokładnie polega jednak terapia rodzinna i kiedy właściwie jest potrzebna?
Kiedy warto udać się na terapię rodzinną?
Wszelkie sytuacje, w których relacje między domownikami są napięte, a konflikty i kłótnie pojawiają się na porządku dziennym to wyraźny znak, że terapia mogłaby okazać się dobrym rozwiązaniem. Jeśli członkowie nie rozumieją swoich wzajemnych potrzeb, nie potrafią porozumiewać się między sobą i nie chcą zrozumieć problemów bliskich, poczucie wsparcia, więzi i bliskości zostają znacząco zaburzone. Kłopoty takie są częstym przypadkiem w przypadku rodzin z dorastającymi dziećmi, jednak często pojedyncze wydarzenia mogą być również przyczyną narodzenia się konfliktów.
Częstą przyczyną korzystania z terapii rodzinnej są też traumatyczne wydarzenia, takie jak śmierć bliskiej osoby, utrata pracy przez któregoś z rodziców, separacja, rozwód, a nawet przeprowadzka do nowego miejsca. Terapia pomaga bowiem nie tylko w sytuacjach konfliktów, ale i tych, które są zwyczajnie zbyt ciężkie emocjonalnie, by poradzić sobie z nimi samodzielnie.
Jak wygląda terapia rodzinna?
Pierwszym i podstawowym pytaniem, jakie zadają sobie poszczególni członkowie rodziny wybierając się na terapię to „czy ja też muszę tam być”. Oczywiście nikt nie może zostać do uczestnictwa w takich spotkaniach zmuszony, a więc decyzja o uczestnictwie w terapii całej rodziny powinna być wspólna. Aby terapia rodzinna była jednak skuteczna, uczestnictwo wszystkich jej członków jest raczej niezbędne. Problemy dotykają zwykle nie tylko jednej, czy dwóch osób, ale pośrednio odbijają się na całej rodzinie. Podczas rozmowy z terapeutą specjalizującym się w terapii rodzinnej szansę wypowiedzenia swojego stanowiska dostanie każdy z członków rodziny. Terapeuta będzie bowiem dążył do tego, by znaleźć i wypracować wspólne rozwiązanie problemu spełniające oczekiwania wszystkich członków spotkania. Terapeuta nie wskazuje winnych i stara się, by członkowie rodzin też wyzbyli się tego zwyczaju. Współpraca, zamiast zrzucania winy to podstawa terapii rodzinnej. Jej przebieg jest uzależniony od konkretnej sytuacji, jednak w większości przypadków podstawą terapii są rozmowy rodziny o uczuciach i potrzebach. To część, której większość osób boi się najbardziej. Mimo to warto. Człowiek zatracił już bowiem umiejętność jasnego wyrażania swoich odczuć, a przecież to podstawowa zasada poprawnej komunikacji.
Metody terapii rodzinnej
Nie istnieje jeden stabilny szablon prowadzenia terapii rodzinnych, bo oczywiście każdy przypadek jest nieco inny. Można natomiast wyróżnić trzy podstawowe metody, które terapeuci wykorzystują podczas sesji z rodzinami. Terapia psychoanalityczna ma za zadanie pomóc członkom rodziny w wypełnianiu swoich ról, dąży do zmiany zachowań i mentalności, co w konsekwencji przekłada się na pozbycie się wewnętrznych konfliktów, lęków i kompleksów. Terapia bazująca na doświadczeniu służy z kolei zwiększeniu wrażliwości członków rodziny na potrzeby najbliższych. Metoda ta dostrzega potrzebę indywidualnego rozwoju członków rodziny i pomaga tworzyć silniejsze więzi. Terapia behawioralna dąży natomiast do zmiany zachowań z karnych w nagradzające i uczy sposobów na komunikowanie potrzeb i szukanie kompromisów.
Psycholog dla dziecka
Na spotkaniach z terapeutą rodzinnym zdarza się często, że to dziecko okazuje się być przyczyną narastającego konfliktu rodzinnego. Złe zachowanie dziecka może mieć coś wspólnego z ogólną złą sytuacją w rodzinie, ale może też być związane z przechodzeniem przez okres dorastania czy też problemami w szkole. W takim wypadku, poza terapią w której uczestniczą wszyscy członkowie rodziny zaleca się terapię dla samego dziecka. Może zdarzyć się, że to właśnie samodzielne spotkania będą w stanie otworzyć dziecko przed terapeutą, a obecność rodziny byłaby tylko czynnikiem blokującym.
Terapia rodzinna jest formą terapii psychologicznej, której głównym celem i zamierzeniem jest rozwiązywanie problemów i konfliktów rodzinnych. Konflikty te mogą odbywać się pomiędzy rodzicami i dziećmi, dziećmi między sobą, rodzicami między sobą oraz każdą inną kombinacją powyższego. Z założenia terapia ma pomóc zagubionym rodzinom w odnalezieniu źródła kryzysu oraz próbie poradzenia sobie z nim dzięki serii spotkań z odpowiednim terapeutą. Choć uczęszczanie na terapię w dalszym ciągu stanowi wśród Polaków temat tabu, coraz więcej rodzin decyduje się na skorzystanie z pomocy specjalisty, gdy sytuacja robi się naprawdę kłopotliwa. Na czym dokładnie polega jednak terapia rodzinna i kiedy właściwie jest potrzebna?