Zaćma występuje dziś statystycznie u 40% społeczeństwa powyżej 50 roku życia. Czasem pojawia się wcześniej, czasem znacznie później, ale jedno jest pewne – szanse na to, że zacznie rozwijać się w co najmniej jednym oku są bardzo duże. Najczęściej występującą odmianą zaćmy jest bowiem zaćma starcza, spowodowana naturalnymi procesami starzenia się soczewki oka. Ta, mętniejąc, utrudnia widzenie i może sprawiać ogromny dyskomfort podczas codziennych czynności. Nieleczona zaćma to ryzyko całkowitej utraty wzroku. Nie warto więc czekać – zaćmę trzeba leczyć. Im wcześniej, tym lepiej. Jakie są jednak metody leczenia zaćmy? Czy można wyleczyć ją farmakologicznie?

Leczenie farmakologiczne zaćmy

Choć postęp medycyny pozwolił na wyeliminowanie skomplikowanych i rozległych operacji na oku stosowanych w celu usunięcia zaćmy, leczenie farmakologiczne choroby nie jest jeszcze do końca możliwe. Specjaliści w dziedzinie okulistyki od lat badają różnorodne metody leczenia farmakologicznego zaćmy, jednak na chwilę obecną specjalistyczne krople do oczu stosuje się wyłącznie w ramach sposobu na spowolnienie postępowania choroby. Metoda ta może być więc przydatna w momencie, kiedy zaćma postępuje bardzo szybko a pacjent zapisany jest na zabieg w ramach NFZ i ma przed sobą kilkanaście miesięcy oczekiwania na swoją kolej. Niestety, całkowite wyleczenie zaćmy za pomocą lekarstw nie jest jeszcze możliwe. Farmakologia służy jednak jako pomoc w procesie leczenia zaćmy. Specjalistyczne krople stosowane są zarówno jako element przygotowania oka do zabiegu, forma znieczulenia oka, oraz jako środek antybakteryjny i zmniejszający obrzęk po zabiegu. Jak zatem przeprowadza się zabieg usunięcia zaćmy i kiedy należy go wykonać? Informacji na ten temat udzieliła klinka OneDayClinic.

Operacyjne leczenie zaćmy

Wykluczenie z leczenia zaćmy metod farmakologicznych pozostawia otwarte pole działania chirurgom okulistom, którzy od lat doskonalą metody usuwania zmętniałej soczewki oka. Na przestrzeni lat udało się tak zminiaturyzować stosowane przez chirurgów urządzenia i narzędzia, że przeprowadzenie operacji usunięcia zaćmy nie trwa dziś dłużej, niż 30 minut, a pozostała po nim rana nie wymaga stosowania szwów ani znieczulenia ogólnego. Pacjenci poddawani zabiegowi usunięcia zmętniałej soczewki pojawiają się w klinice w dniu zabiegu i opuszczają ją tego samego dnia. Zabieg przeprowadzany jest w znieczuleniu miejscowym, a cała procedura odbywa się poprzez niewielkie, bo tylko 2,2 milimetrowe nacięcie oka.

Najnowocześniejszą metodą usuwania zaćmy jest fakoemulsyfikacja, podczas której zmętniałą soczewkę rozbija się na drobne kawałki za pomocą fal ultradźwiękowych. Rozbite elementy są usuwane z dna torebki soczewki za pomocą specjalnego przyrządu, który dokładnie oczyszcza miejsce, w którym pojawić ma się nowa soczewka. Tą wszczepia się do oka w postaci rulonu i dopiero na miejscu rozwija, dopasowując ją do indywidualnego kształtu rogówki pacjenta. Tak zoperowane oko zakleja się specjalnym jałowym opatrunkiem, który powinien pozostać na oku przez około 24 godziny, do czasu badania kontrolnego po zabiegu – informuje Waldemar Garwol z kliniki OneDayClinic.

Nierówna walka z zaćmą

Jeszcze kilka lat temu lekarze uważali, że do operacji powinno kwalifikować się wyłącznie pacjentów z tak zwaną zaćmą „dojrzałą”, a więc chorobą w ostatnim stadium rozwoju. Dziś jednak specjaliści w dziedzinie leczenia zaćmy zgodnie przyznają, że nie należy pozwalać chorobie rozwijać się do poziomu mogącego zagrażać prawidłowemu widzeniu pacjenta. Z tego też względu przyjmuje się, że zaćmę należy usunąć w momencie, gdy jej obecność skutkuje wyraźnym pogorszeniem się jakości widzenia, a więc wtedy, gdy pacjent zaczyna odczuwać z powodu zaćmy znaczny dyskomfort w codziennym funkcjonowaniu. Pacjenci ci są zwykle w stanie wytrzymać w dłuższej kolejce do operacji zaćmy bez ryzyka, że choroba pozbawi ich w międzyczasie wzroku.

Przypadkiem, w którym pacjenci są niezwłocznie kwalifikowani do operacji usunięcia zaćmy jest z kolei sytuacja, kiedy zaćma wpływa na stan oka i może spowodować nieodwracalne uszkodzenia lub też w momencie, kiedy jej stadium jest już na tyle zaawansowane, że każda zwłoka może przyczynić się do utraty wzroku. Jednym z takich przypadków może być więc zaćma podwichnięta, która może być bezpośrednią przyczyną powstania jaskry (czyli przewlekłej choroby zbyt wysokiego ciśnienia wewnątrzgałkowego).