Jak rozpocząć przygodę z gitarą? Jakie akcesoria są nam niezbędne na początku nauki? Po co sięgają specjaliści i amatorzy?
Początki na gitarze – weź lekcje
Początki gry nie są jednak trudne i zawsze można się nauczyć czegoś więcej- podobnie jak w każdej dziedzinie muzyki. Schematy akordów dostarczają wskazówek, które struny należy docisnąć i w jakim miejscu, które struny powinny być puste, a któś w ogóle zostawić w spokoju. Niestety podręczniki typu Trzy akordy, które wstrząsnęły światem mogą okazać się zbyt ubogie w informacje, z kolei książka Cztery miliardy akordów gitarowych przytłoczy cię ich nadmiarem.
Jeśli jednak zaczniesz, od opanowania kilku podstawowych chwytów, unikniesz rozczarowańi doskonale wykorzystasz czas poświęcony na ćwiczenia. Linie pionowe odpowiadają poszczególnym strunom (od najniższej po lewej do najwyższej po prawej), linie poziome oznaczają progi. Gruba linia pozioma w górze diagramu oznacza tzw. „nut”, czyli zaopatrzony w kanałki próg zerowy, miejsce podparcia strun umocowanych wyżej w maszynkach. Linia tuż pod spodem oznacza pierwszy próg. Istotą gry na gitarze są lekcje gitary – to one uczą Cię podstaw i warto z nich skorzystać, jeśli nie zamierzacie w przyszłości popełniać błędów technicznych, które zdecydowanie mogą obniżyć jakość gry oraz przyjemność z gry na gitarze.
Jak czytać symbole tabulatury?
Kropki oznaczają, które struny należy docisnąći na którym progu. Cyfry po prawej stronie kropek odpowiadają poszczególnym palcom lewej ręki, numerowanym od 1 do 4, licząc od palca wskazującego. Symbol „O” w górnej części diagramu oznacza strunę pustą, symbol „X”- strunę nieużywaną. Wymienione symbole są standardowei dotyczą wszystkich tabeli. Jeśli z początku masz kłopot z ich odczytaniem, ustaw gitarę pionowo, żeby gryf pokrywał się ze schematem na rysunku. Zdarzają się też diagramy poziome, używane z reguły do zilustrowania schematu skali. Wystarczy odnaleźć próg zerowy – dalej pójdzie jak z płatka. Zacznij od opanowania pozycji lewej ręki, która ma ogromny wpływ na brzmięnie gitaryi realizację przebiegów palcowych. Prawidłowa pozycja ręki jest warunkiem koniecznym dalszego doskonalenia techniki: wyćwicz ją od razu, żeby potem nie marnować czasu na korygowanie błędów. Oto kilka podstawowych reguł:
1. Palce należy zgiąć w stawach pod takim kątem, żeby opuszki dociskały struny prostopadle. To przeciwieństwo chwytu „płaskiego”, który zmniejsza ruch liwość palcówi powoduje odkształcenie strun, a co za tym idzie, wydobywanie z gitary fałszywie brzmiących dźwięków. Wyjątkiem są akordy barowe, kiedy trzeba docisnąć co najmniej dwie struny jednocześnie- wtedy trzeba wyprostować pierwszy palec.
2. Palce powinny dociskać struny tuż za progiem; im dalej od progu, tym mocniej trzeba docisnąć strunę, co zwiększa ryzyko wydobycia brzęczącego dźwięku. (W pewnych sytuacjach, na przykład przy graniu akordu A, nie można docisnąć jednocześnie wszystkich strun przy progu- nie pozwala na to stopień skomplikowania chwytu i konieczność zachowania odstępów między palcami).
3. Kciuk powinien spoczywać pośrodku spodniej strony szyjki, mniej więcej na wprost pierwszego i drugiego palca. Kciuk pełni rolę dźwigni oraz osi obrotu dłoni. Dociśnięty kurczowo do szyjki przestaje spełniać swą funkcję.
4. Palce, które nic dociskają strun, powinny wisieć tuż nad nimi. Odchylanie palców od gryfu jest znacznie bardziej męczące niż trzymanie ich nad strunami, zmusza też do wykonywania nieekonomicznych ruchów przy zmianie opakowania. Dobry gitarzysta powinien być oszczędny w ruchach.
5. Lewą rękę należy trzymać w naturalnej, rozluźnionej pozycji. Nie przyciskaj łokcia do tułowia- ustaw przedramię pod kątem prostym do gryfu. Zapamiętaj najważniejszą zasadę: chwytając akord, musisz docisnąć wszystkie struny naraz. (Są pewne wyjątki od tej reguły, z którymi zapoznasz się na dalszym etapie. Najpierw naucz się wydobywać wszystkie dźwięki akordu jednocześnie).
A jeśli chodzi o akcesoria – najbardziej podstawowym i tak oczywistym, że aż można nawet na to nie wpaść, jest futerał na gitarę. Warto pamiętać, że futerały na gitarę akustyczną mogą różnić się od tych dla klasyków – przede wszystkim kształtem w środku, ale też miejscem na dodatkowe elementy wyposażenia, bo muzycy wybierający gitarę klasyczną posługują się nieco inną gamą produktów, niż akustycy. Futerał na gitarę pozwoli bezpiecznie przenosić i przechowywać instrument, chronić go przed wpływem wilgoci i czynników atmosferycznych, przed uszkodzeniami, zarysowaniem a nawet zniszczeniem.