W sieci natykamy się na różne źródła sugerujące, kiedy dokładnie powinna nastąpić pierwsza wizyta niemowlęcia u ortopedy. Tutaj poznajemy konkretną odpowiedź na to pytanie, oraz opis, jak właściwie to badanie wygląda i w jakim celu jest ono wykonywane. Na co uważamy, obserwując rozwój niemowlaka?
Kiedy idziemy z dzieckiem do ortopedy?
Mówi się często o pierwszych dwóch miesiącach życia, lecz tak naprawdę dziecko powinno obowiązkowo wylądować u lekarza, zanim ukończy pierwszy miesiąc życia. Dlaczego to tak ważne? Chodzi o to, że w pierwszych czterech tygodniach szkielet jest najbardziej plastyczny, dzięki czemu wszelkie nieprawidłowości są dużo łatwiejsze do skorygowania. Wykrycie ich w późniejszym czasie może już skutkować koniecznością zastosowania specjalnej szyny ortopedycznej, której zadaniem będzie wyeliminowanie niewłaściwych odruchów, co może potrwać nawet kilka miesięcy. Z kolei likwidacja zmian patologicznych, rozpoczęta już w pierwszym miesiącu życia, może być skrócona do zaledwie kilku tygodni.
Jak przebiega badanie ortopedyczne niemowląt?
Polega ono na ocenie odwodzenia nóżek i sprawdzeniu, czy dziecko nie ma z tym problemu. Lekarz podczas badania dotykając nóżek dziecka, szacuje ich długość i sprawdza stawy. Może też zlecić, choćby profilaktycznie, wykonanie USG bioder dziecka. Badanie to jest całkowicie bezpieczne dla niemowląt, nie ma zatem powodów do obaw. Badanie niemowląt pozwala na wykluczenie wad rozwojowych i pomaga ustalić zalecenia dotyczące ich pielęgnacji
Wśród przykładowych zaleceń wyróżniamy: unikanie zbyt ciasnych ubrań i zawijania dziecka ciasno w kocyku lub układanie malucha na pewien czas na brzuch w pozycję żabki. Jeśli wada jest niewielka, przestrzeganie zaleceń lekarza może sprawić, że zniknie ona całkowicie. Na kolejną wizytę udajemy się, gdy dziecko skończy 7 miesięcy. Jest to optymalny czas, który pozwoli ocenić, czy stan dziecka się poprawił.
W jakim celu wykonuje się obowiązkowe badanie ortopedyczne?
Pozwala ono wykluczyć lub w porę zwalczyć wady rozwojowe, takie jak dysplazja biodrowa. Jest ona niestety częsta u niemowląt i nieleczona może prowadzić np. do zwichnięcia stawu biodrowego, gdy dziecko będzie uczyło się chodzić. W sytuacji, gdy u dziecka występuje dysplazja, oznacza to, że panewka kości jest zbyt płytka, by utrzymać główkę kości biodrowej, przez co istnieje ryzyko jej wyskoczenia ze stawu. Oprócz samej dysplazji regularne kontrole u ortopedy wykonywane są celem wykluczenia późniejszych problemów z prawidłowym chodem (około 2. roku życia) i zwalczania problemów związanych z bólami wzrostowymi.
Na co powinniśmy zwrócić dodatkową uwagę?
Przy małym dziecku stajemy się bardzo wyczuleni na każdy sygnał, a w sieci roi się od zaleceń dotyczących prawidłowego rozwoju dziecka, istnieją nawet harmonogramy określające, jak “powinien” wyglądać jego rozwój w poszczególnych miesiącach życia. Prowadzi to nierzadko do leczenia zdrowych dzieci. To bardzo poważny błąd, prowadzący m.in. do strachu przed lekarzami w razie prawdziwej konieczności wykonywania badań, a może nawet do rozwoju problemów zdrowotnych.